A viva voz

Retomo a palabra que enmudeceu aquí dende hai ben tempo: a escrita. Ultimamente estiven máis audiovisual que literaria, e foi esmorecendo o manancial de tinta. Mais non é de escrita do que viña a falar, senón de voz. De palabra falada. 

Hai dous días tiven a oportunidade de publicar unha columna na versión impresa do diario Sermos Galiza, grazas a unha colaboración que mantén coa Asociación de Escritores en Lingua Galega. Trátase dun pequeno artigo de opinión arredor da calidez (e calidade) da voz. E di así:

A VIVA VOZ

Celia Parra Díaz

Somos contadores de historias. Levámolo no sangue. Desde as ateigadas ágoras ata as íntimas lareiras. A voz ten un aquel de proximidade e emoción que dificilmente o papel pode emular, que prende no recordo e deixa raíces. E nós sabémolo ben. Grazas a ese aquel, a oralidade foi durante moito tempo o método de transmisión de gran parte da nosa literatura: cantigas de amor, de escarnio e maldizer, alboradas, romances... Mais non só da lírica. Hai contos e lendas que foron pasando de xeración en xeración ó acubillo das noites de aldea. Porque non hai mellor papel que as orellas e os ollos ben abertos dos que escoitan falar ós avós.

É curioso que neste tempo dixital, no que as novas xiran arredor da morte do papel e a prensa escrita, no que se recibe con entusiasmo e recelo a aparición de novos soportes coma o e-book ou o iPad, esteamos en realidade volvendo ás orixes. Ultimamente estase producindo unha recuperación notable da voz falada. Abondan as sesións de conta contos ou os slams poéticos. Estes últimos, combates próximos á regueifa nos que varios poetas berran versos a viva voz. Sen imaxes, sen música, sen artificios. Tan só a tarima dun bar ou dun escenario e maila súa voz. Alén de achegar a poesía ó público e mesmo aumentar a súa aceptación, os slams lémbrannos que, neste tempo dixital, a gorxa é o aparello “analóxico” máis barato, efectivo e poderoso para espertar emocións. Tan só hai que limpar os oídos de ruído e, como fixo Ulises coas sereas, deixarse engaiolar.